Tajemnica

Dusza nie ma prawa do Miłości, zanim sama nie zacznie kochać. Otrzymuje Miłość kiedy ma Miłość /Ch. Lubich/

Tajemnica

Dużo o Niej napisano, Jej podróbek pełno wokół

Niektórym to wystarczyło w innych rozbudziło głód

Lecz poznało ją niewielu…

Ludzie za Nią tęsknią, gonią, na Jej temat fantazjują

Każdy myśli, że jest znawcą, w Jej „uczelni” profesorem

Kształcić mu się nie potrzeba, bo z Nią „człowiek już się rodzi”

Jedni do Niej tak podchodzą , jakby się im należała

Jakby się Ją kupowało, lub na rozkaz wymagało

Inni z Niej zrezygnowali, bo nie mogli Jej odnaleźć

Zawiedzeni tkwią w zwątpieniu i przestali już Nią wierzyć

Możesz śmiać się z Niej lub szydzić, możesz mówić, że Jej nie chcesz

Że jest głupia, że dziecinna, że nie trzeba, żeś z Niej „wyrósł”  

Lub, że wolny jesteś od Niej…

Tylko powiedz czemu ludzie, wciąż szukają Jej na co dzień?

Wyczekują Jej nadejścia, nie ustają w pędzie za Nią?

Wielu ten pęd pokochało i na nim się zatrzymało

Wielu mrzonki swoje kocha i za nimi się ugania

Każdy szuka ideału, co go sobie sam wytworzył

Według swoich wyobrażeń, potrzeb, informacji, mody

Dla siebie i swojej wygody…

Skoro tak, powiedz mi wreszcie, co to Miłość według ciebie?

Gdzie ją znaleźć w takim razie?

Nic nie mówisz? Powiem ci…

Miłość? Miłość…

To nie uczucie, to postawa serca, to decyzja woli

Czasem służba, chociaż serce „boli”,

To twój świadomy wybór dobra dla bliźniego

Nie kupisz jej w sklepie – bo to nie cukierek

Nie rozkażesz nikomu – bo w wojsku nie jesteś

Spotkanie z nią budzi radość

W pracy, szkole czy też w domu

Ona jest wszędzie

Nie poznasz jej nigdy

Jeśli sam nie pokochasz

Bo tak jak głębia głębię przyzywa

Tak Miłość o Miłość woła

Miłość przyciąga Miłość

Dołu tego nie zapełnisz

Niczym innym

Tylko Nią...

Bożena Maczuga