Moje wierszowanie

Moje wierszowanie

Nie używam powiewnych frazesów

Chwytliwych sloganów

Spiętych kokardkami zawiłych przekazów

Wiem też, że słowo może ranić

I zabić - tak jak nóż

Moje słowa zwykłe i proste

Nie ubieram ich w odświętne stroje

Nazywam życie po imieniu

Bo prosty język każdy zrozumieć potrafi

Na „zagadki” czasu mi żal

To żadna buta, pycha czy próżność

Tylko elementarz życia

Chęć by każdy zrozumiał

Co twórca powiedzieć mu chciał

Bez zbędnych interpretacji od których boli głowa

I bez szkolnych pytań: „Co autor miał na myśli pisząc te słowa?”